ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΚΑΙ ΓΙΟΧΑΝ
''Ω.. εσεις ανθρωποι που με θεωρειτε εχθρικο,πεισματαρη,μισανθρωπο,ποσο με αδικειτε.Δε γνωριζετε τη κρυφη κατασταση της καταστασης αυτης.Απο τα παιδικα μου χρονια η ψυχη μου ηταν γεματη με αγαπη και τρυφερα συναισθηματα καλοσυνης,εδω και 6 χρονια χτυπηθηκα απο ενα φοβερο κακο.Αναγκαστηκα πολυ γρηγορα να απομονωθω,και να ζω ολομοναχος μακρυα απο το κοσμο.Οταν καμια φορα προσπαθουσα να ξεχασω ολ αυτα αχ........ ποσο σκληρα αναγκαζομουν να γυρισω στη σκληρη πραγματικοτητα της απωλειας της ακοης μου.Αχ,, πως να ομολογησω την αδυναμια μιας εκφρασης,που θα επρεπε να ειναι σε εμενα αναπτυγμενη σε ανωτερο βαθμο.
Συνχωρεστε με αδερφια μου,δεν το μπορω να μην παιρνω μερος σε τοσα πραγματα μαζι σας.Η δυστυχια μου ειναι διπλα επωδυνη,οφειλω να ζω σχεδον ολομοναχος, οταν πρεπει να ερθω σε συναναστροφη με τους ανθρωπους με καταλαμβανει ενας απεριγραπτος τρομος.
ΜΟΝΟ Η ΤΕΧΝΗ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕ.
Μου φαινοταν αδιανοητο απο την αλλη,να εγκαταλειψω τον κοσμο χωρις να εξωτερικευσω αυτο που ενιωθα μεσα μου.Ετσι παρετεινα αυτη την αθλια πραγματικα ζωη.Ολοι μου ελαγαν ΥΠΟΜΟΝΗ,τελικα την εκανα συντροφο μου.
Ω.... ανθρωποι οταν καποια μερα διαβαστε αυτο αναλογισθειτε,και οποιος ζει μεσα στη δυστυχια θα μπορεσει να παρηγορηθει,βρισκοντας στο προσωπο μου καποιον που του μοιαζει καποιον που παρα τα εμποδια της φυσης,εκανε οτι μπορουσε για να γινει αποδεκτος στον κυκλο των καλλιτεχνων,και των αξιολογων ανθρωπων.
Συμβουλευετε την αρετη στα παιδια σας ,γιατι μονο αυτη εξασφαλιζει την ευτυχια και οχι το χρημα.
ΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.
ΦΕΥΓΩ ΟΠΩΣ ΣΧΕΔΟΝ ΗΡΘΑ
ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΑΝ ΜΠΕΤΟΒΕΝ
